مزاج دم : تشخیص ، علائم و درمان مزاج دم

در این مطلب مزاج دم : تشخیص ، علائم و درمان مزاج دم و مزاج دم آماده است

مزاج دم : تشخیص ، علائم و درمان مزاج دم

 

تعریف خلط دم  

خلط دم یکی از اخلاط اربعه یا چهارگانه انسانی و مزاجش گرم و تر است؛ ناشی از کودکی، بهار و حرکات و شادی های معتدل؛ رنگ آن سرخ؛ بوی آن خوش یا بی بو؛ مزه اش شیرین و قوام آن معتدل است.

به مانند خلط بلغم و بر خلاف خلط های صفرا و سودا، جایگاه ذخیره ای ندارد و در کل بدن و به ویژه در رگ های خونی پراکنده است.

خلط دم غیر طبیعی: یعنی خونی که خلط های بد و فاسد در آن آمیخته شده باشند. این خلط بد ممکن است از بیرون از بدن آمده باشد و ممکن است تولید خود بدن باشد. در حالت دوّم ممکن است خلط ناصالح لطیف باشد(بلغم غیرطبیعی) و ممکن است خلط ناصالح غلیظ باشد.(سودای غیرطبیعی) 

 

 

ویژگیهای مزاج سرشتی افراد دموی

مزاج این افراد، گرم و تر است

جثّه و هیکل: این افراد هیکل درشت و بدنی عضلانی، چهارشانه و تنومند دارند و لاغر نیستند.  قفسه سینه پهن و گشاد است. اندام میانی(شکم و باسن) متوسّطی دارند. کشیدگی اندامشان کمتر از صفراوی ها و سوداوی هاست. قد متوسط تا بلندی دارند. کف دستشان پرگوشت و گرم است. عضلات دوکی شکلی دارند.

اجزاء صورت: بینی و چانه درشتی دارند.

پوست: پوستی گندم‌گون یا گلگون(سرخ و سفید) یا قرمز و پرخون و برافروخته دارند و به ویژه به هنگام استرس، پوستشان گلگون می شود. پوست، گرم و مرطوب و نرم است. عروق روی دست ها برجسته است. منافذ پوستی درشتی ندارند. آکنه های سرگرد، قرمز و سیاهی می زنند که بیشتر در کتف و سینه بروز می کند تا صورت که به ویژه با استرس زیاد می شود.(استرس گرم) زیر ناخن هایشان قرمز و شرابی است.

موی سر: موهایشان پر پشت، قابل انعطاف و ضخیم است. رشد موها زیاد است امّا مثل همه گرم مزاج ها استعداد ریزش مو و طاسی سر را دارند که این ریزش معمولا در وسط سر اتّفاق می افتد. رنگ مو متغیّر(سیاه، خرمایی، تیره یا روشن) است.

موی بدن:  معمولاً پر مو هستند و به ویژه در ناحیه شانه و سینه، موهای ضخیم و مشکی و درشتی دارند. در ناحیه پایین کمر و پاها هم موی زیادی دارند.

چشم: رنگ سفیدی چشم گرایش به سرخی دارد. رنگ مردمک، میشی تیره و سیاه است.

ترشّحات بینی: عادی است.

تعریق: تعریق فراوان و عرق گرم دارند.

کنش کرداری: سریع، چالاک و پر انرژی هستند امّا سرعت عمل آنها به افراد صفراوی نمی رسد. در نقطه مقابل، دوام تحرّک آنها از صفراوی ها بیشتر است و مثل آنها در کارها کم نمی آورند و زود خسته نمی شوند.  قدرت حرکات بدنی آنها بالاست و صدایی رسا و محکم دارند.

کنش پنداری و رفتاری: دموی ها انسان هایی شجاع، جسور و دارای اعتماد به نفس بالا هستند. معمولاً مدیریت و رهبری گروه را به عهده می گیرند و خوش اخلاق، اجتماعی، برون گرا، صمیمی، خوشرو، دوست داشتنی، اهل بگو و بخند و آرام هستند و در دیگران ایجاد نشاط می نمایند اما اگر عصبانی شوند، رفتارهای مخاطره آمیزی از خود نشان می دهند و حتّی دارای استعداد شقاوت آنی هستند.

معمولاً اهل ریسک کردن، بلند پرواز، دور اندیش، علاقه مند به طبیعت، اهل عشق و محبت، اهل خیر و معنویت، سخاوتمند و نوع دوست هستند. دارای گرایش های عرفانی هستند امّا اگر به سمت مسائل غیراخلاقی گرایش پیدا کنند، کلاهبرداران بزرگ یا دیکتاتورهای درجه یکی خواهند شد.

اراده قوی و توان دوراندیشی باعث می شود که در زندگی، خیزهای بلندی بردارند.

هوش و حافظه نسبتا بالایی دارند امّا به ویژه در صورت افزایش رطوبت بدن، مطالب جدید را خوب درک نمی کنند و زود فراموش می کنند.

وضع موجود را برنمی تابند و به دنبال تغییر هستند. این مساله در کنار هوش بالا و شجاعت ریسک کردن، از آنها انسان هایی مخترع، مکتشف و مبتکری به وجود می آورد.

اکثراً بی نظم هستند. معمولاً افرادی بی خیال، خوش بین، سرزنده و اغلب، بی حساب و کتاب و راحت و بی قیدند. تنوع طلبند و به کارهای تکرای علاقه ای ندارند.

در عین توان بالای مدیریت، فرمانبردار هم هستند. به ادبیات و موسیقی علاقه دارند و استعداد شاعری هم دارند.

خواب: خوب می خوابند و تحمل بی خوابی را نیز دارند ولی اگر رطوبتشان بالا رود، خواب زیاد و غیرقابل کنترلی پیدا می کنند. به همین جهت زیاد پیش می آید که کسل هستند و خوابشان زیاد و سنگینی می شود و به ویژه در فصل بهار این حالات تشدید می شود. دهان دره، کش و قوس بدن و کشیدن دستها به اطراف، جزء عادات آنان می باشد. در خواب، رؤیا های سرخ و خونین می بینند.

گوارش و تغذیه: اشتهای زیاد و خوراک خوبی دارند، توان هضم غذایشان بالاست و نفخ معده و یبوست ندارند.

مزه دهان صبحگاهی آنها بی مزه یا رو به شیرینی است. رطوبت دهانشان معمولی و زبانشان قرمز پررنگ است و عطشی نسبی دارند.

تقریبا به تمام مزه ها تمایل دارند و همه نوع غذا را می توانند بخورند؛ اگر رطوبت بدن آنها زیاد شود بیشتر شیرینی می خورند و اگر رطوبت بدنشان کم شود بیشتر به دنبال ترشی می روند. بوی بد دهان یا مدفوع و قار و قور شکم ندارند. البته اگر سردی آنها زیاد شود هم دهانشان بو می گیرد و هم توان هضمشان افت پیدا می کند.

استعداد به بیماری ها: استعداد ابتلا به بیماریهای قلبی-عروقی، غلظت و فشار خون بالا، انواع سکته های قلبی و مغزی و جوش ها و دمل های پوستی دارند. سردرد، ظهور خون در ادرار (هماتوری(، ضعف جنسی، چاقی، و طپش قلب هم در انتظار دموی هایی است که مراقبت کافی از سلامتی خود نداشته باشند.

میل و توان جنسی: میل و توان جنسی بالایی دارند. حجم منی و ادرار آنها زیاد است.

تاثیر فصول: بسیار بدبهارند و اگر حجامت یا فصد نکنند در این فصل بهره چندانی از زندگی نخواهند برد.

سایر موارد: نبضی پر و قوی دارند. سر و اندامهایشان سنگین است و خونریزی از نقاط مستعد مثل بینی و لثه در آنان شایع است که به ویژه با استرس تشدید می شود. محل فصد و حجامت آنان خارش می کند. در فصل بهار این علائم بیشتر مشاهده می شود. نه گرمایی هستند و نه سرمایی، اما به نسبت، تحمل سرما برایشان راحت تر است.

 

علایم غلبه مزاج دم

اگر تعادل میان اخلاط و مقدار آنها یا کیفیت هر یک از اخلاط به هم بخورد، موجب بیماری در بدن می شود یا به عبارتی موجب غلبه یک خلط بر اخلاط دیگر در بدن می شود که می بایست مورد درمان قرار گیرد. علایم غلبه خلط عبارتند از:

پری رگها و پری نبض؛ سر درد و احساس سنگینی سر و سردرد جلوی پیشانی؛ حواس پرتی و کندی ذهن، سرخی رنگ چشم ها، زبان و بدن و برافروختگی صورت؛ ایجاد دمل، جوش، بثورات پوستی و خارش (بیشتر در تنه وکتف)؛ زیاد شدن خواب و دیدن رؤیا های سرخ و خونین؛ احساس کسالت، چرت زدن و خمیازه کشیدن؛ احساس مزه شیرین در دهان؛ خون ریزی لثه و بینی؛ خارش محل حجامت وفصد قبلی؛ افزایش فشار خون.

 

توصیه ها و تدابیر

– در هوای سرد خود را گرم و در هوای گرم خود را سرد نگهدارید.

– پیاده روی یا دویدن صبحگاهی حدود 30-15 دقیقه لازم است. ورزش متوسط برای دموی ها بسیار ضروری است. شنا و کوه پیمایی هم گزینه های مناسبی هستند. البته باید به یاد داشت که فعالیت خیلی زیاد و ورزشهای سخت برای آنها مفید نیست.

– 7-6 ساعت خواب شبانه کافی است. سعی کنند کمتر از 4 و بیشتر از 8 ساعت نخوابند. همه افراد از رود به رختخواب رفتن و زود بیدار شدن بهره می بینند ولی افراد دموی حتی المقدور این دستور را اجرا نمایند و صبح زود از بستر بلند شوند. در تابستان نیم ساعت استراحت یا چرت بعد از غذا مفید است امّا به غیر از آن خواب روز را حذف کنند امّا در صورت امکان، خواب قیلوله(چرت کوتاه قبل از ظهر) را از دست ندهند.

– حجامت یا فصد سالی 3-2 بار برای این افراد عالی است و بهتر است این کار در فصل بهار یا تابستان انجام شود.

– معمولاً بیماری های افراد دموی در اثر افزایش حرارت و رطوبت و به طور کلی افزایش خون به وجود می‌آید ولذا باید از هوا، محیط، فعالیتها و حالات روانی که موجب افزایش گرما و رطوبت می شوند پرهیز نمایند.( به ویژه از هوای مرطوب)

– نگرانی، خشم و هیجان بیش از اندازه نداشته باشند.

– تخلیه جنسی در حدّ متعارف بسیار ضروری است.

– گریه های شبانه همراه با معنویت در ایجاد تعادل برای دموی ها بسیار مناسب است.

– دموی ها باید از تنهایی گریزان باشند. تنهایی دموی ها را دیوانه می کند!!

– از غذاهای با فیبر بالا استفاده نمایید تا اجابت مزاج طبیعی داشته باشید.

– تقریبا از مقادیر مساوی حبوبات، لبنیات، میوه جات یا سبزیجات وگوشت استفاده شود اگرچه بهتر است که غلبه با غذاهای گیاهی و خام باشد. غذاهای دریایی هم مناسب هستند.

– همه افراد از کم خوردن سود می برند امّا افراد دموی بیشتر از همه منفعت خواهند برد. کم خوری و روزه گرفتن باید برای دموی ها ملکه شود.

– اگر فرد دموی همراه با غذاهای گرم مثل شیرینی‌جات از مواد و اغذیه سرد استفاده نکند دچار جوش و خارش بدن، گر گرفتگی، بی قراری، کهیر، سوزش ادرار، سوزش سر دل و آفت دهان خواهد شد.

– افراد دموی باید سهم غذاهای با طبع سرد و خشک را در جیره غذایی خود افزایش دهند و در مصرف غذاهای گرم و تر، راه احتیاط و امساک را در پیش گیرند.(جدول ذیل)

تغذیه افراد دموی خوراکی های سازگار خوراکی های ناسازگار
گوشت ها هرقدر مصرف غذاهای حیوانی و به ویژه گوشت در دموی ها کمتر باشد بهتر است. گوشت های دریایی مناسب ترند. گوسفند، بوقلمون، پاچه، میگو، جگر، گوشت و تخم اردک و مرغابی، تخم مرغ به خصوص زرده آن، دنبه گوسفند
سبزی ها و صیفی جات گشنیز، بادنجان، اسفناج، گوجه فرنگی، ریواس، ترشک شلغم، شبدر، خربزه، طالبی، گرمک، پیاز، سیر، ترب، تربچه، زردک، هویج، شلغم، زیتون
آجیل و میوه ها غوره، شاه توت، سنجد، نارنج، لیموترش، پرتقال، نارنگی، خیار، آلو، آلبالو، زالزالک، زغال اخته، زرشک، غوره، بلوط، میوه های ترش، هندوانه آناناس، خرما، قیسی، گیلاس، گلابی، موز، مویز، کشمش، بالنگو، زیتون، انبه، بادام درختی، پسته، فندق، انجیر، انگور، سیب شیرین، توت سفید

 

غلّات، حبوبات، دانه ها ارزن، جو، عدس، ماش، نخود فرنگی تخم طالبی، تخم خربزه، کنجد، ارده، خاکشی، گندم، سمنو، نشاسته، رشته فرنگی، نان گندم، لوبیا
لبنیات و روغن ها کشک، ماست، قره قروط کره، ماست چکیده، شیر محلی تازه گاو، شیر گوسفند، روغن کرچک، روغن زیتون، روغن آفتابگردان، روغن کنجد، روغن زرد(حیوانی)، روغن دنبه
چاشنی ها و ادویه گردغوره، سماق، لیموامانی، تمبر هندی، رب، آب لیمو، آب غوره، سرکه، تخم گشنیز، سماق فلفل سیاه، فلفل سفید، میخک، زنجبیل، رازیانه، نعناع، آویشن، شوید، شقاقل،
نوشیدنی ها و طعم دهنده ها آب میوه های ترش، ترشی های طبیعی، آب زرشک، آب انار عصاره انبه، آب انگور، آب سیب، آب هویج، عسل، شکر، نمک، شیرموز، شیرعسل، شیره انگور،چای های گیاهی با طبع گرم،
غذاها آش انار، آش آلو، آش گوجه

کباب کوبیده و برگ گوسفندی، ماکارونی، اسپاگتی، کیک ها، بیسکوئیت ها، اغلب غذاهای شور و شیرین، فرنی، حریره بادام،

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.